Ita enim vivunt quidam, ut eorum vita refellatur oratio.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quid adiuvas? At cum de plurimis eadem dicit, tum certe de maximis. Pisone in eo gymnasio, quod Ptolomaeum vocatur, unaque nobiscum Q. Multa sunt dicta ab antiquis de contemnendis ac despiciendis rebus humanis; Hinc ceteri particulas arripere conati suam quisque videro voluit afferre sententiam.

Zenonis est, inquam, hoc Stoici.
Idque testamento cavebit is, qui nobis quasi oraculum ediderit nihil post mortem ad nos pertinere?
Minime vero, inquit ille, consentit.
Cum ageremus, inquit, vitae beatum et eundem supremum diem, scribebamus haec.
Nam his libris eum malo quam reliquo ornatu villae delectari.

Nummus in Croesi divitiis obscuratur, pars est tamen divitiarum. Duo Reges: constructio interrete. Re mihi non aeque satisfacit, et quidem locis pluribus. Cur tantas regiones barbarorum pedibus obiit, tot maria transmisit? Bork Paulum, cum regem Persem captum adduceret, eodem flumine invectio?

Bork: Itaque mihi non satis videmini considerare quod iter sit naturae quaeque progressio.
Bork: Qui non moveatur et offensione turpitudinis et comprobatione honestatis?
Qui convenit?: Quid, cum volumus nomina eorum, qui quid gesserint, nota nobis esse, parentes, patriam, multa praeterea minime necessaria?
Falli igitur possumus.: Tum Quintus: Est plane, Piso, ut dicis, inquit.
Quonam, inquit, modo?: Gerendus est mos, modo recte sentiat.

Tum, Quintus et Pomponius cum idem se velle dixissent, Piso exorsus est.

Dulce amarum, leve asperum, prope longe, stare movere, quadratum rotundum. Sic, et quidem diligentius saepiusque ista loquemur inter nos agemusque communiter. Sapientem locupletat ipsa natura, cuius divitias Epicurus parabiles esse docuit. Eam tum adesse, cum dolor omnis absit; Sin laboramus, quis est, qui alienae modum statuat industriae? Huius ego nunc auctoritatem sequens idem faciam. Sapientem locupletat ipsa natura, cuius divitias Epicurus parabiles esse docuit. Hoc loco tenere se Triarius non potuit. Quasi vero, inquit, perpetua oratio rhetorum solum, non etiam philosophorum sit. Si quicquam extra virtutem habeatur in bonis.

Dum enim in una virtute sic omnia esse voluerunt, ut eam rerum selectione expoliarent nec ei quicquam, aut unde oriretur, darent, aut ubi niteretur, virtutem ipsam, quam amplexabantur, sustulerunt.

Hanc ergo intuens debet institutum illud quasi signum absolvere.
Cuius quidem, quoniam Stoicus fuit, sententia condemnata mihi videtur esse inanitas ista verborum.

Ergo in hac ratione tota de maximis fere rebus Stoici illos
secuti sunt, ut et deos esse et quattuor ex rebus omnia
constare dicerent.

Et nemo nimium beatus est;